Simons 4WD pagina


Ezelsoren: De auto Terrein rijden De Holden De Neon

In Nederland heb ik altijd op vlakke, geasfalteerd wegen gereden. Vandaar dat toen ik naar Australië ging emigreren ik mezelf een terrein- wagen (4WD) beloofde om de ruige wildernis mee te verkennen of een weekend mee te gaan kamperen.

Gelijk in de eerste week zijn Lisa en ik op pad gegaan om naar een tweedehandsje te kijken. Er moesten veel afwegingen gemaakt worden zoals de grootte van de auto, open of een hardtop en de ouderdom. Maar binnen een paar uur zagen we precies wat we wilden en een paar dagen later (vanwege de keuring etc.) was ik de trotse eigenaar van een Suzuki JLX hardtop. De auto is van 1989 maar is in uitstekende staat. Hij heeft slechts 145.000 kilometers gelopen.

De hardtop maakt het moeilijker om in te breken en geeft ook meer comfort bij het rijden (minder geluid en wind). Er is zo-wie-zo veel comfort omdat ik natuurlijk niet continu het terrein in ga.

De auto is klein genoeg om door het stadsverkeer te manoeuvreren en heeft stuurbekrachtiging. Ook electrische ramen plus electrisch bedienbare zijspiegels, cruise-control, een automaat, getint glas en airconditioning (geen overbodige luxe als je bedenkt dat de buitentemperatuur in Perth boven de 40 graden -Celsius- komt in de zomer).

Suzuki Vitara
De Vitara voor ons huis

We hebben een paar kleine probleempjes gehad tot nu. De grappigste was met de startonderbreker. We hebben er één in laten bouwen als beveiliging, maar ook omdat je 10% extra korting krijgt op je verzekering en natuurlijk omdat het cool is om remote centrale vergrendeling te hebben !). Op de eerste avond dat we gingen rijden, moest Lisa haar auto verplaatsen toen we terugkwamen. Ik gaf haar de sleutels (en zette dus de motor af) maar ik ging niet de auto uit. Na 30 seconden beveiligde de auto zich, maar de deuren waren nog open. Dus ik kon niet op de 'normale' manier de auto ontgrendelen en het kostte ons bijna 10 minuten om alle mogelijke combinaties van het contact en de knopjes op de afstandsbediening uit te proberen (maar het is ons uiteindelijk gelukt !).

Je kunt je mijn frustratie voorstellen toen een paar dagen later de auto weer niet wilde starten, zelfs niet toen ik alles probeerde wat we eerder geleerd hadden. Deze keer bleek dat de auto niet wil starten als de versnelling in Park(eren) is, iets dat ik niet wist, aangezien ik geen automaat gewend ben. En weer een paar dagen later weigerde de auto nogmaals om te starten, wat ik ook probeerde. Uiteindelijk moest de RAC (Wegenwacht) eraan te pas komen en het bleek dat de aarde-draad van de startonderbreker los zat (goed werk van de garage !).

Sindsdien heeft hij probleemloos geholpen totdat begin 1999, uitgerekend op de dag dat mijn Neon in de garage was, hij niet wilde starten. Wederom de RAC opgeroepen en die constateerden dat de startmotor het begeven had. Ze kregen hem nog aan de praat en zonder de motor af te zetten (zelfs niet toen ik moest tanken) reed ik naar een garage.

Terrein rijden

Zoals vermeld heb ik de auto aangeschaft om het woeste landschap van Australië te ervaren, of -meer specifiek- om er mee het strand op te gaan (iets wat in Nederland praktisch onmogelijk is). Ik kreeg dat idee toe we met Pasen (1997) Lisa's zus in Binningup bezochten en zo gauw het mogelijk was gingen we daar weer heen voor een weekend zodat ik deze droom kon verwezenlijken.

Vitara op het strand
De Vitara op het strand bij Binningup, met Lisa's nichtjes en mij (Okt 1997)

Ik heb eerder terrein-gereden in dienst toen ik Landrover-chauffeur was, maar ik had nog nooit op zand gereden. Daarbij komt (zoals eerder vermeld) dat ik niet gewend ben aan een automatische transmissie en ik hield het in 'Drive' (=rijden) in plaats van in 'L'ow (=Lage toeren) of '2' om meer vermogen te krijgen. Maar wat geeft dat, ik had het naar mijn zin !!

Een weekend in December zijn we een vriendin gaan bezoek die in Northam woont. Dit is zo'n anderhalf uur buiten Perth in de graanstreek. We zijn daar met de auto gaan bush-bashen (=bosrossen).

Het was voornamelijk een spoor van rood zand met stenen, kuilen en wat hellinkjes. Het heeft me dan ook tijden gekost om al dat zand weer uit en van de wagen af te krijgen (voor die ultieme showroom-glans !)

Bosrossen
De Vitara in een weiland bij Nortam met Lisa & Kathy (dec 1997)

Af-en-toe gaan we nu 4WD-en. We zijn naar een lapje grond van een kennis geweest (90Ha !) om wat hout te hakken en hebben een boerderij bezocht. We zijn ook nogmaals naar Binningup geweest en namen de Suzuki weer het strand op. Vergeleken met de meeste 4WD's hier is het een stuk kleiner en heeft vooral minder ruimte tot de grond. Dus terwijl we een spoor volgden, schraapte de bodem over het zand en graafde zichzelf in. Dus daar stonden we met een auto to zijn assen in het zand en zonder een schep of wat dan ook. Met de hulp van wat voorbijgangers (die wel de juiste spullen hadden) hebben we de auto uitgegraven en kon ik terug op het spoor rijden. Omdat het spoor tamelijk diep was, reed ik de auto zeker een paar honderd meter achteruit over het strand, alvorens ik kon keren. Sindsdien heb ik wat van mijn enthousiasme voor het rijden op het strand verloren !


UK This page is also available in English