Yes, I know, shame on me .. almost half-a-year since the last update ! And I had intended to do some in between updates, even if I wouldn’t send out an ‘Update-on-life’ e-mail. At least you should have received my ‘Done & Gone’ e-mail in April, with some stories of our wedding, and hopefully have we been able to catch up with a number of you.

The wedding had obviously been the main reason for the huge period lapsed since my last update. First all the preparations, then the wedding, subsequent honeymoon and ever since have we been busy reclaiming our social life and catching up with friends (and boring them with the wedding-photo’s).

I guess the story starts in December last year (just before the Y2K, which was a bit of a fizzle computer wise, but an excellent barbecue party socially :-). That was when we were also doing a catch-up after having my parents around for 6 weeks in November/October. Also of course summer-time here in Perth, so some outdoor activities which lots of barbies, beach etc.

Christmas in summer is getting more normal for me, just like having my birthday (last week .. yes thank you .. 32 already) in winter. I have to admit that although not to the extreme of Lisa, I am getting colder sooner (as in temperatures below 15 degrees). Currently day-temperatures just hit 20, but in the morning it is rather nippy. On the other hand I still have to laugh as in those morning I see people walking around with mittens and shawls.

Back to Christmas, which was traditionally celebrated at Lisa’s sister on the beach. She has her birthday on the 27^th so the long-weekend is a good reason to visit her at that time (she lives in a beach-town 2 hours South of Perth). The memorable millennium-new-years was celebrated with friends, having a barbie (how Australian can you get :-).

In January the preparations for the wedding started taking serious amounts of time. Almost every weekend and quite often one of two evenings a week did we have to: talk to the florist, fit the dress (not me, but Lisa and her bridesmaids), send the invitations, re-arrange the table-seating, take trial photo’s, arrange the hotel, ..

Early March my parents arrived for a second time, this time strictly for the wedding (and some time beforehand to acclimatise). It was a good thing that they had been to our place before and had done more touristy things, as we had little time for them. Lisa’s parents were a great help in this taking them on a few trips. Nevertheless it was very nice to have them around, if only as they took such good care of us (it is such a luxury to come home to a clean home, cooked meal and washed clothes).

The wedding came and it was a fantastic day, much more info can be found on our web site with a published copy of my ‘Done-&-gone’ e-mail and Lisa’s page on the wedding-day (& preparations).

After the wedding we flew, with my parents, to the Netherlands. It was great to be able to catch up with all the family and friends there. It has been 2.5 years now that I have migrated, but it still felt pretty ‘normal’ (even driving on the right, although I have to admit it was strange at first -as a passenger-).

We stayed in an apartment of a friend of my sister, so we had a place to ourselves. Yet we were walking distance from my parents and my sister and could borrow my father’s car to go out on further trips.

Highlights were the Easter egg-hunt at my sister’s (where Lisa and my 4 year-old niece were searching and we were standing back and laughing), a reunion of my former work, our visit to the flowering (mainly tulips) fields of the Keukenhof and our second wedding reception (all dressed up again).

Just like last time we decided to make a short stop-over on the way back to Perth, to enjoy some relaxing times. This time we stayed in Singapore, but then on Sentosa island in one of the beach-resorts there. In comparison to Bintan island last time, we thought this was a better deal. There was still the pool and beach, but also courtesy buses around Sentosa island and into Singapore (although Lisa was very disappointed she couldn’t find anything nice to buy :-).

Once back in Perth it was time to resume normal life. SCS has won a contract to rollout Exchange on one of the big Universities here and that’s what occupies me for most of the time: setting up the Project Plan and managing the progress.

Lisa resumed work as well. Her most shocking change is that she has cut of her hair. Well, not all of it, but enough: it’s only shoulder-length now. She planned to do this for quite some time, but had to wait ‘til after the wedding.

Despite it being winter here, we are already getting prepared for the next summer. With some of the money from the wedding-gifts we have installed ducted, evaporative air-conditioning. For people who are not accustomed to that: it is a big air-conditioned that sit on your roof and by means of ducts & outlets in each rooms cools the whole house (a sort of central heating, but then for cooling. Evaporative means it works by evaporating water (by the warm air), which means it does not work so well on humid days. But getting a refrigerated (as the name says this works likes a refrigerator) or even a reverse-cycle (which can also heat the house) is ‘way‘ more expensive.

For winter itself we have our trusted gas-heater that nicely warms up the living area and in the bedroom we have the electric blanket installed (although my side isn’t plugged in).

This winter we hope to finish the painting we started last year. We painted one of the spare rooms, but then my father painted the other room plus the living room. Now we ‘only’ have to do the guest-room, which obviously couldn’t be painted with guests in it. I say ‘only’ as I reckon it will take us a month or so (with all our social obligations).

Fortunately we don’t have to do much major work in the garden as again my dad has done a lot. The only thing I have planned is to extend the reticulation (the watering) to our new vegetable garden (you’ve guessed: an addition made by my dad).

And finally we are planning for extending our family .. with a kitten. We have our hearts set on a Russian Blue cat, but we have to wait a few months before a litter becomes available.

So I guess more news about that next time.

Click HERE to return to Simons Life-in-Australia page

Ja, ik weet het, het is een schande .. bijna een half jaar sinds mijn laatste ‘update’ En ik was nog wel zo van plan om tussendoor iets te doen, zelfs al zou het geen uitgebreide ‘Update-on-life’ e-mail zijn. Als het goed is heb je in ieder geval mijn ‘Done & Gone’ e-mail in april ontvangen (alleen in the Engels) met verhalen van onze trouwdag en hopelijk hebben we sommige van jullie persoonlijk weer gezien.

De trouwdag is natuurlijk de voor de hand liggende reden dat het zo lang geleden is sinds mijn laatste update. Eerst alle voorbereidingen, to the dag zelf, daarna de huwelijksreis en sindsdien zijn we bezig met ons sociale leven weer op te pakken en met diverse kennissen bij te praten (en ze met trouwfoto’s te vervelen).

Deze keer begint het in december vorig jaar (net voor het nieuwe millennium, wat op computergebied een beetje niets was, maar op het persoonlijke vlak een uitstekende barbecue-feestje :-). Toendertijd waren we ook al wat sociale contacten aan het aantrekken, na het bezoek van mijn ouders in oktober/november. Het was toen ook zomer in Perth, dus voldoende buitengebeurtenissen met barbecues, strand etc.

Kerstfeest in de zomer wordt al normaal voor mij, net zoals mijn verjaardag in de winter (dat was de afgelopen week .. ja, bedankt ... 32 alweer). Ik moet toegeven dat ik toch al wat acclimatiseer, hoewel nog niet tot het niveau van Lisa maar ik kreeg het al gauw koud (bij temperaturen onder de 15 graden). Op het moment is het overdag nog rond de 20, maar ’s-Ochtends vroeg kan het best fris zijn (in je pak, zonder jas). Alhoewel ik nog steeds moet lachen als ik mensen met sjaals en wanten aan zie.

Kerstfeest was zoals gebruikelijk gevierd bij Lisa’s zus aan het strand. Zij is op 27 december jarig dus het lange weekend (zelfs al viel kerst in het weekend, de vrije dagen worden doorgeschoven naar maandag & dinsdag) is een goede gelegenheid om haar te bezoeken (ze woont 2 uur ten zuiden van Perth). De bijzonder millennium oudejaarsavond werd gevierd bij vrienden in de tuin, met een barbecue (hoe kan het Australischer ?).

In januari kregen we het druk met alle voorbereiding voor ons trouwen. Bijna ieder weekend en vaak één of twee avonden per week moesten we: met de bloemist praten, de jurken passen (ik niet, maar Lias en haar bruidsmeisjes), de uitnodigingen verzenden, de tafelindeling aanpassen, proeffoto’s gaan maken, het hotel regelen ...

Begin maart kwamen mijn ouders weer, deze keer voor de trouwerij (en wat tijd ervoor om te acclimatiseren). Het was maar goed dat ze hier al eerder waren geweest en dus ons huis kenden en de meeste toeristische dingen al gedaan hadden, want wij hadden nauwelijks tijd voor ze. Lisa’s ouders hielpen een handje door hen af-en-toe op stap te nemen. Maar het was toch erg fijn ze weer in huis te hebben, al was het maar om dat ze zo goed voor ons zorgden (het is zo’n luxe om tuihs te komen en alles is schoon , gewassen en het eten is klaar).

De trouwdag kwam het verliep allemaal fantastisch. Alle informatie is the vinden op onze web-pagina’s waar mijn ‘Done & Gone’ e-mail te vinden is (nog steeds alleen in het Engels) en ook Lisa’s trouwpagina (die wel vertaald is in het Nederlands) met ook verhalen over de voorbereidingen.

Na het trouwen vlogen we, tezamen met mijn ouders, naar Nederland. Het was heerlijk om de familie en vrienden weer te kunnen zien. Het is nu 2.5 jaar sinds ik geëmigreerd ben, maar het voelt nog steeds heel gewoon in Nederland (zelfs het rechtsrijden, hoewel als passagier ik wat benauwde momenten had).

We konden logeren in de flat van een kennis van mijn zus dus we hadden het rijk alleen. Toch was het op loopafstand van mijn ouders en mijn zus en konden we mijn vaders auto lenen voor langere tochten.

De hoogtepunten waren het eierzoeken met Pasen (Lisa en mijn 4-jarige nichtje op zoek en wij stonden erbij en keken erna -en lachten hard-), een reünie van Pink Elephant, het bezoek aan de bloembollen (voornamelijk tulpen) van de Keukenhof en onze tweede trouwreceptie (waarbij Lisa haar jurk weer droeg).

Net zoals vorige keer besloten we op de terugweg naar Perth een korte vakantie te houden om van alle emoties bij te komen. Deze keer bleven we in Singapore, maar dan op Sentosa eiland in één van de strandhotels. In vergelijking tot Bintan vorige keer, dachten we dat dit beter was. Er was nog steeds een groot zwembad en het strand, maar ook gratis vervoer rond het eiland en naar Singapore (hoewel Lisa diep bedroefd was dat ze niets kon vinden wat ze wilde kopen).

Eenmaal terug in Perth nam het leven weer zijn normale gang. SCS heeft een contract gewonnen om e-mail te implementeren bij één van de universiteiten hier en daar hou ik me nu voornamelijk mee bezig: plannen en managen.

Lisa werkt ook weer ‘gewoon’. Haar meest spraakmakende nieuwigheid is dat ze haar haar gekortwiekt heeft. Ze was dit al een tijdje van plan, maar moest van haar kapster wachten tot na de bruiloft.

Ondanks dat het hier nu winter is, zijn we toch al bezig met de voorbereidingen voor de volgende zomer. Met het geld van ons trouwen hebben we ‘ducted, evaporative airconditioning’ laten aanleggen. Dit is een grote airconditioner op het dak, die dan via ducts (buizen) en roosters in elke room de koude lucht door het huis heen blaast (een soort centrale verwarming maar dan voor koelte). Omdat het werkt op waterverdamping, functioneert het niet zo goede op erg vochtige dagen, maar gekoelde (net als een koelkast) of zelfs ‘omkeerbare’ (die ook het huis kan verwarmen) is vele malen duurder.

Voor de winter zelf hebben we onze gaskachel van stal gehaald en die verwarmd onze woonkamer. In de slaapkamer hebben we de electrische deken op het bed (maar mijn kant is niet eens aangesloten).

Deze winter hopen we het verven van vorig jaar af te ronden. We verfden toen één van de extra kamers, maar toen heeft mijn vader de andere kamer geverfd plus de woonkamer. Nu hoeven we ‘alleen’ nog maar de logeerkamer te verven, want dat kon natuurlijk niet toen mijn ouders er waren. Ik zeg ‘alleen’ want met al onze andere bezigheden zal dat wel een maandje of zo duren.

Gelukkig hoeven we in de tuin niet zoveel te doen, want daar heeft mijn vader ook al het nodige gedaan. Het enige wat ik van plan ben is om de bewatering uit te breiden voor de nieuwe groentetuin (inderdaad: door mijn vader aangelegd).

En dan zijn we ook nog van plan ons gezin uit te breiden .. met een kat. We willen graag een ‘Blue Russian’ jonkie, maar we moeten nog een paar maanden wachten voor er een nest beschikbaar is.

Dus hopelijk meer daarover de volgende keer. Ik beloof dat het deze keer niet zó lang zal zijn en misschien blijf ik tussendoor zelfs wel wat nieuw op de web pagina’s zetten. Daar kun je al deze verhalen vinden, met foto’s (maar er komen er nog meer, dus je moet zo af-en-toe maar even kijken).

Klik HIER om terug te keren naar Simons Leven-in-Australië pagina