Naast een terreinwagen (zie mijn 4WD-pagina) beloofde ik mezelf een (PADI) duikbrevet toen ik naar Australië emigreerde. Ik had al een 'hotel'-duik op het Groot Barrière Rif gemaakt tijdens mijn vakantie aan de Australische oostkust (1992) en vond het fantastisch.

Duiken geeft je het merkwaardige gevoel van zweven in een andere wereld. Je hoort niets dan het geborrel van je luchtfles, dit is niet bijzonder stil, maar herinnert je in ieder geval niet aan het stadsleven. Bewegingen zijn beperkt (vanwege de apparatuur) en langzaam (vanwege de waterweerstand). En als je geluk hebt (zoals op het Barrière Rif) dan zie je ongelofelijke vissen en koraal.

Helaas is het duiken in Nederlands water niet alleen erg koud, maar het zicht is praktisch nul en zeefauna niet bestaand. Maar toen ik in Australië mijn eerste salaris binnen kreeg, ging ik onmiddellijk zoeken naar een geschikte cursus. In principe is er een keus tussen een dagcursus, een weekendcursus en een avond/weekendcursus. Vanwege mijn werk en Lisa, dacht ik dat dit laatste het beste zou zijn. Na het hele kerstgebeuren hebben we onze cursus in januari('98) gedaan.

Perth Diving Academy

PDA begon in 1978 als scuba-duik training. Deze leuke en spannende activiteit bleek één van 's-werelds snelst groeiende sporten te zijn en de winkel ontwikkelde zich tot Australisch grootste duikwinkel. De nadruk bij PDA is altijd geweest op de kwaliteit van de instructie en service en om dit te bereiken heeft het bedrijf de meest moderne en complete trainingscomplexen in (West) Australië gebouwd. Beide complexen hebben overdekte, verwarmde zwembaden, cursuslokalen en een grote winkel met voor elk wat wils.

Twee volledige uitgeruste 16-meter huurboten nemen de duikers naar Rottnest eiland of andere lokale duiklokaties. De winkel in Fremantle heeft zelfs zijn eigen steiger, onmiddellijk naast het trainingscomplex.

Het resultaat van 19 jaar ontwikkeling is Australisch meest geavanceerde duik/trainingscomplexen, die een complete reeks aan cursussen offeren van beginners tot instructeur en ook duikvakanties en -artikelen verkopen.

De cursus

De avond/weekend-cursus is de meeste populaire keuze en geeft de mogelijkheid om de duikcursus te spreiden over 3 weken. Een introductiesessie wordt op een vastgestelde vrijdagavond gehouden en 6 avonden worden gekozen over 2 weken. Drie volle dagen worden ook vastgelegd in de weekends om de cursus te volbrengen en de 5 zeeduiken te doen. Een typisch programma voor de cursus is drie avonden in de eerste en tweede week, waarin ongeveer 90 minuten theorie en 90 minuten in het zwembad worden besteed. In het opvolgende weekend wordt één dag gereserveerd voor een kustduik en theorieherhaling. Het volgende weekend wordt gebruikt voor 4 duiken bij Rottnest eiland. Rottnest heeft de beste duiklokaties van Perth en 2 duiken worden op zaterdag en nog eens 2 op zondag gehouden.

Mijn ervaringen

In november '97 heb ik mijn medische test ondergaan. Dat ging redelijk eenvoudig ondanks dat een aantal mensen mij gewaarschuwd hadden voor de strikte regels (met name voor mijn hooikoorts). De dokter deed wat testen en zei eenvoudig 'veel plezier met duiken, maar dat zal wel lukken' !

We begonnen onze cursus in januari '98 (na de kerst-drukte). Ik zeg we omdat Lisa dezelfde cursus deed als herhaling (omdat ze al eerder een PADI-cursus gedaan had, 5 jaar daarvoor in Queensland).

Lisa had wat problemen met haar masker en haar haar, maar gedurende het eerste weekend heeft ze haar pony gekortwiekt. Eenmaal uit het zwembad en in het open water ging alles een stuk gemakkelijker. De eerste keer was een ‘kust-duik’ vanaf de PDA-lokatie in Fremantle. Deze is in de Rous Head haven waar ze een ponton hebben afgezonken om je wat vertier onder water te geven.

De kust-duik is bedoeld om je te laten wennen aan grotere diepten (tot 7 meter) en koud, zout water. In de haven laat het zicht ook te wensen over. We moesten weer door het hele scala van oefeningen om aan te tonen dat we vertrouwd waren onder water. Tegen het eind waren we meer dan 35 minuten onder geweest.

Uiteindelijke gingen we, het laatste weekend van januari, voor onze 4 echte duiken. PDA heeft een charter service vanuit Fremantle of Hillary’s Marina (ten zuiden en noorden van Perth). ‘s-Ochtends kan je een vroege duik doen en daarna gaan de boten (die je hierboven op de pagina kunt zien) naar Rottnest. Dit is ongeveer een uur varen. Op zaterdag hadden we prachtig weer, maar zondag was er (in het begin) meer wind en wolken, hetgeen voor een ruw tochtje zorgde.

Op de boot

De boot geeft je plek voor 2 cylinders (voor 2 duiken) in rekken met ruimte er onder (nat) en er boven (droog). Eenmaal opgetuigd, verdeeld in teams (met een duik meester) en in koppels gingen we ten onder. Rottnest heeft prachtige duikplekken en speciaal op zaterdag was het zicht fantastisch en de stroming beperkt. We doken tot 14.5 meter en bleven onder voor bijna 40 minuten.

Terug aan boord

Na de eerste duik gaat de boot naar Rottnest, waar je een uurtje lunch-pauze hebt. Daarna terug naar de boot voor een tweede duik. De tweede duik is altijd minder diep/moeilijk, maar dit betekent dat je langer onder kunt blijven. Hetzelfde verhaal van de 2 duiken werd herhaald op zondag, waarna we ons brevet kregen.

In maart '98 hebben we zo'n dag (2 duiken) nogmaals gedaan, maar toen met elkaar. Bijna letterlijk, want er waren slechts 3 andere duikers aan boord. De eerste duik hebben we het kompas zwemmen geoefend en de tweede keer hebben we wat rondgezwommen in scheuren en spleten. We hebben fantastische vissen gezien (inclusief stingrays en een kleine 'carpet' -tapijt ?- haai) en hadden het naar ons zin. Mijn nieuwe diepterecord is 18 meter en ik ben nu in totaal meer dan 4 uur onder water geweest.

Ik ben nog steeds betoverd door het duiken. Onder water zijn, is een vreemde ervaring. Het is niet echt stil omdat je mondstuk en ademhaling borrelen, maar je hoort geen andere geluiden. Ook kan je alleen recht vooruit kijken door je masker. Deze tunnelblik, het geluid en het gevoel van zweven maken je los van je omgeving. Een intense maar toch relaxte ervaring.

De zomer van 1999 ging voorbij zonder dat we doken (omdat onze uitgaven meer in de sfeer van het nieuwe huis lagen) en 2000 leek hetzelfde te zijn (té veel huwelijks-voorbereidingen). Maar onverwacht had ik de mogelijkheid om met een kerst-boottocht van een levernacier mee te gaan. De boottocht was met PDA en leek veel op de bovenstaande tripjes, maar met slechts één duik (en eten en drank aan boord). Maar ik kon tenminste weer duiken (en nog wel in de baas z'n tijd :-). Ik dook met 2 ervaren lui van Busselton die op kreeften jaagden. We vingen slechts een kleintje, maar gedurende een tijdje joegen ze op een reuzachtige die uiteindelijk vlak voor me langs wegvluchtte (ik wist niet dat ze zo hard konden zwemmen). Ook zagen we een redelijke stingray (ongeveer een meter spanwijdte).

This page is also available in English