Joshua slapend in de buggy
|
2002
in Vogelvlucht |
| Ezelsoren: | januari | februari | maart | april | mei | juni |
| juli | augustus | september | oktober | november | december |
Op onze weg terug vanuit Nederland,
bleven we een paar daagjes in Singapore. Dit was een uitdaging, omdat Joshua nu
niet alleen bij ons op de slaapkamer sliep (wad hij ook op het zoldertje in
Nederland had gedaan), maar dit was nu de enige kamter en wij moesten dus erg
stil zijn na zijn bedtijd.
Singapore was mooi en Joshua had het
enorm naar zijn zin in het zwembad. Hij overkwam zelfs zijn angst voor de
douche, onder de miniatuur waterval. Over het algemeen deden we weinig, behalve
wat rondlopen in de omgeving (the quays).
|
Eenmaal terug thuis ging Lisa 4 dagen per week werken (tot nog toe was het 3 dagen). Dit was beter voor haar omdat het moeilijk was om al het werk in 3 dagen te proppen (inclusief het reizen) en dit gaf haar meer mogelijkheden. Voor Joshua was het moeilijker, want omdat hij zo actief is oververmoeid hij zichzelf op het dagverblijf en 4 dagen was nog weer langen. Tegen het eind van de week werd hij wat meer moe. |
De Conan Group reorganiseerde weer: compleet nieuwe leiding en allen Simon nog als vaste kracht (met een paar freelancers en verkopers op commissie).
Joshua groeide snel op en begreep nu
bijna alles wat je zei (zowel Engels als Nederlands) en had zelf ook wat te
zeggen (meestal 'meer' of ‘no/nee’). Hij kreeg nu geen babymelk meer, en nog
maar 2 flessen per dag (en die alleen om hem extra te voeden omdat hij nog
steeds klein voor zijn leeftijd is): één in de morgen en één voor dat hij
naar bed gaat. Behalve die flessen eet hij van alles, in het bijzonder fruit en spaghetti.
Omdat het weer warmer werd, zette we een
stoeltje achterop Lisa's fiets en kochten een gele calimero-helm voor Joshua
(een helm is verplicht hier voor fietsers). Joshua genoot van het fietsen,
helemaal als we naar het speeltuintje gingen. Hij hield van de schommel, totdat
hij er een keertje uit viel (hij gaat er nog steeds op, maar met minder
enthousiasme), is gek van de glijbaan en begint steeds meer te klimmen (want hij
wordt sterker en meer stabiel).
Het was een drukke maand voor Lisa met de
international Onkruid Conferentie, die zij mee had georganiseerd, hier in Perth.
Alles verliep voorspoedig en de conferentie was een succes.
|
In oktober was Simon 5 jaar in Australië (op Lisa's verjaardag), het lijkt minder lang. Na 2 jaar had hij zich kunnen laten naturaliseren, maar moet dan zijn Nederlandse paspoort inleveren. Omdat hij nog Nederlander is, heeft Joshua twee nationaliteiten, tenminste tot zijn 18e. Dit betekent dat zowel in Nederland/Europa als in Australië kunnen we door de express-douane. Het betekent ook dat Joshua een goede kans heeft om voetbal te spelen: als hij goed is voor Nederland en als hij niet zo goed is voor Australië !!! [Simons geintje, want serieus gesproken mag hij alleen golf of tennis spelen: meer geld en minder blessures !!] |
|
We begonnen ook weer met baby-zwemmen.
Omdat hij nu ouder was leerde hij om te trappelen, bellen te blazen en vanaf de
kant te springen (in mama's of papa's armen). Henry kon niet mee komen deze keer, want hij verwachtte een klein broertje of zusje (het werd een broertje in
december). Het lijkt wel of iedereen zwanger is rond deze tijd en ons wordt
regelmatig gevraagd of Joshua er nog een broertje of zusje bij krijgt (waarop
wij zeggen dat we nog niet helemaal van deze bekomen zijn !!).
Een collega van Lisa, Gary, bezocht ons tijdens zijn rondreis van Australië (met de auto) en ook kwam Lisa's broers tweeling een nachtje logeren. Die zijn 11 maanden ouder dan Joshua (dus twee-en-een-half) en met 3-onder-3wat het een vermoeiend weekend (zie onze commentaar betreffende een mogelijk tweede kind).
In november gaven we ons
belasting-teruggave uit. Vorig jaar hadden we onze keuken vernieuwd en nu was
het tapijt aan de beurt. We wilden eigenlijk wachten tot Joshua wat
voorzichtiger werd (met eten en spelen), maar er was een scheur in onze
slaapkamer, het lag los in de woonkamer en was gewoon slecht in de andere
slaapkamers. We kochten nieuw tapijt, maar in ons enthousiasme dachten we dat we
het oude zelf konden opruimen. Dus in één weekend, 2 avonden en één dag
moesten we al het meubilair etc. naar de betegelde gedeelte verhuizen (in de
keuken, eetkamer, badkamers en gelukkig met het mooie weer konden we ook het
terras benutten), en toen het oude tapijt lostrekken en uiteindelijk de
onderlaag verwijderen. In een aantal kamers ging dit gemakkelijk omdat de
onderlaag los lag of slechts aan de randjes was vastgelijmd, maar in de meeste
kamer lag het vast en moest losgeschraapt worden. Het resultaat is een prachtig,
dik nieuw tapijt door het hele huis (ijs-blauw). Het is zoveel dikker dat
sommige deuren bijgeschaafd moesten worden. Het nieuwe tapijt is speciaal
behandeld tegen vlekken, hoewel Lisa Joshua (en bezoekers) angstvallig in het oog houdt voor
mogelijk morsen.
In november moesten we ook weer een keer naar de Eerste Hulp met Joshua. Hij heeft weinig geluk gehad tot nu, het entro-virus vorig jaar, een oorontstekeing (met nog steeds wat vocht in zijn oor) en elk koutje dat rondging op het kinderdagverblijft. Deze keer leek het op een koutje, maar hij ademde wat snel. Lisa dacht dat we er maar beter naar konden laten kijken en hoewel Joshua zijn normale, actieve ventje was bij de dokter, toonden de röntgen-foto's dat hij een longontsteking had. Met wat antibiotica geneesde het (en kreeg hij een nieuw koutje .. nog een tand ...).
En dat brengt ons in de laatste maand van het jaar. Joshua is nu niet langer een baby, maar een kleine man. Hij loopt (rent) en begint te praten, meestal woordjes en voornamelijk Engels (hoewel er ook wat Nederlands bij zit). Lisa was in de supermarkt en Joshua weer ergens naar en zei 'beer' (wat klinkt als 'bier' in het Engels). Een mevrouw zei nog dat je wel kon horen wat zijn vader dronk en Lisa bedacht zich pas een paar dagen later wat in het Nederlands een 'beer' is en dat Joshua daarnaar aan het wijzen was.
| Kerstmis was geweldig, met heel
veel cadeautjes voor Joshua. Nu begreep hij hoe die werken, scheurde
het paper eraf en speelde ermee. In het bijzonder met zijn golf-sticks
(je kan niet jong genoeg beginnen !!) en zijn klimhuis wat nu in de
tuin staat. |
|
Met de kerst gingen we een paar dagen naar Lisa's zus die in een huis praktisch aan het strand leeft. Joshua vond het heerlijk in het zwembad en ging ook de zee in. Daarna, de 29e, hadden we Lisa's ouders 40e trouwdag in onze tuin. We hadden bijna 50 gasten en ondanks regen in de ochtend (zeldzaam in Perth waar we beperkingen hebben voor ons watergebruik vanwege de droogte) en een elektriciteitsstoring gedurende het grootste gedeelte van de dag (wat het lastig maakte om het eten op te warmen en koffie te maken), was het een mooie dag.
This page is also available in English
