Hello everyone,

Well, here I am with new stories about my life down under.

The biggest change, as you might have heard, is my new job. As of last week I have started as an Account Manager for PDP Networks. PDP Networks is a small company (12 employees in Perth, 2 in Kalgoorlie) with three major products: Microsoft, Bay Networks and Citrix/Winframe. This last product allows you to run Windows NT (3.51) of a server, using the workstation as a terminal. This gives great advantages in support, security and remote functionality.

My job as an Account Manager is more sales-orientated than my previous function as Service Manager for Pink Elephant. My greatest challenge for now is to develop my own network of contacts with clients and suppliers in order to get new business. From March onwards we hope to partner with an organisation that organises seminars for middle management on various themes (like e-commerce). We hope to deliver a keynote speech as well as mingle with new prospects. Another idea is to develop a new, standard service (and PIMS-people pay attention, this might be a good idea for you too): Y2K-scan. For a fixed amount (per PC or site) we'll scan the LAN on possible problems with the year 2000 (for instance Word 6, standard Windows95 and Compaq BIOSes as late as April 1997 all have -minor- problems). This should give us extra business with existing clients, but also -more importantly- a foot in the door with new clients.

The atmosphere at PDP is very good: all young, enthusiastic people. It's a bit like Pink Elephant, especially as their office are in a federal house and not in your bog-standard, cubicled officebuilding. In all I'm very positive about things and hope that I can quickly acquire a working-base.

Other than that we're very busy with our diving-course. I say we cause Lisa is doing the same course as a refresher (as she had already done a PADI-course 5 years ago in Queensland).

At the moment we've had 3 lessons. They start at 6 PM with an hour-and-a-half of theory. This is mostly about all the dangers and diseases you can get from diving (a great confidence booster). After that we get to go 'down under' in the pool. At first most of the time was 'wasted' on finding the right size (and weight) equipment and assembling everything together. Once in the water (I should say under the water), we've practiced taking all the gear off again (mask, buoyancy vest, regulator, fins) and back on.

Plus getting used to breathing through your mouth. On the second night I got a gulp of water when swapping my fins. My first instinct was to go up (the surface is only 3 meters away in the pool) but after I regained my 'normal' breathing pattern the oxygen-flow calmed me down. A great experience as when something like this happens at 18 meters deep you can't just go racing to the surface !

Lisa has had some problems with her mask and her hair, but over the weekend she cut her fringe short so hopefully that will go better now.

This week another three lessons and then on Saturday (the 24-th) we'll go dive off shore on a wreck the PDA has sunken off their facility in Fremantle (about 4-7 meters deep). The weekend after (the last weekend of January) is used for four boat/ocean dives at Rottnest Island. Hopefully photo's will soon be available through our internet-pages

The New Year here (and the holidays before) was very hot with a number of days over 40 degrees (Celsius) and -even worse- some nights with a minimum of 30. Currently things have normalised with the temperature in the low thirties and last week it even rained on a morning (only the second time that I can recall a prolonged period of rain). That sure makes a difference from the gloomy winter in the Netherlands. I remember last year on New Years Eve it was -12 and now I was having a party in a backyard.

Nevertheless there are some good things I've kept from Holland. Finally I've found a comparable coffee. Almost all the coffee in Australia is instant and quite frankly undrinkable (unless supplied with lots of sugar and milk). Fortunately some friend of Lisa's gave us a coffee-plunger for Christmas and in our supermarket we've found real Dutch coffee. So every now and then we can indulge in a real Dutch cup-of-coffee.

Another great thing is to get mail or other news from overseas. We've been showered with several gifts and video-tapes over Christmas but any news will do to keep in touch.

Click HERE to return to Simons Life-in-Australia page

Hallo allemaal,

Hier ben ik weer met nieuwe avonturen van mijn leven in Australië.

De grootste verandering, zoals je misschien al hebt gehoord, is mijn nieuwe baan. Per vorige week ben ik begonnen als Account Manager voor PDP Networks. PDP Networks is een klein bedrijf (12 werknemers in Perth en 2 in Kalgoorlie) met 3 interessen: Microsoft, Bay Networks en Citrix/Winframe. Dit laatste produkt maakt het mogelijk om Windows NT (3.51) van een server te gebruiken, waarbij de terminal fungeert als een werkstation. Dit geeft een groot voordeel in support, beveiliging en remote functionaliteit.

Mijn baan als Account Manager is meer verkoop-georiënteerd dan mijn vorige functie als Service Manager bij Pink Elephant. Mijn grootste uitdaging is om een eigen netwerk van klanten en leveranciers te ontwikkelen, zodat ik wat kan verkopen. Vanaf maart hopen we te partneren met een organisatie die seminars organiseert voor het middenkader. Wij hopen een presentatie te doen en ons te mengen met deze prospects. Een ander idee is voor een nieuwe, standaard service (en PIMS-mensen opgelet, dit kan ook een goed idee voor jullie zijn): de Y2K-scan. Voor een vast bedrag (per PC of lokatie) onderzoeken we het netwerk op mogelijke problemen met het jaar 2000 (bijvoorbeeld Word6, standaard Windows95 en Compaq BIOS's van zo laat als april 1997 hebben –kleine- problemen). Dit moet ons wat extra business geven met bestaande klanten, maar ook –en dat is misschien nog wel belangrijker- een voet in de deur bij nieuwe klanten.

De atmosfeer bij PDP is erg goed: allemaal jonge, enthousiaste mensen. Het is een beetje als Pink Elephant, speciaal omdat hun kantoor in een federaal gebouw is en niet in een standaard, hokjes kantoorgebouw. Ik ben erg positief en hoop dat ik me snel kan inwerken.

Verder zijn we erg druk met onze duik-cursus. Ik zeg 'we', want Lisa doet dezelfde cursus als herhaling (omdat ze 5 jaar geleden) al een PADI-cursus in Queensland heeft gedaan.

Op dit moment hebben we 3 lessen gehad. Ze beginnen om 6 uur met anderhalf uur theorie. Dit gaat meestal over the gevaren en ziekten die met duiken verbonden zijn (goed voor het zelfvertrouwen). Daarna gaan we te water. In het begin de meeste tijd was 'verspeeld' met het vinden van de juiste maat (en gewicht) spullen en het samenstellen ervan. Eenmaal in het water (of eigenlijk onder het water), oefenen we het afnemen van de spullen (masker, drijfvest, mondstuk en zwemvliezen) en weer aan doen.

Daarbij wennen we aan het ademen door je mond. De tweede avond kreeg ik een slok water binnen toen ik mijn zwemvliezen verwisselde. Mijn eerste instinct was om naar boven te gaan (het oppervlak is slechts 3 meter verwijderd in het zwembad) maar nadat ik mijn 'normale' ademhaling weer teruggekregen had, kalmeerde de zuurstofstroom me. Een goede ervaring want als zoiets gebeurt op 18 meter diepte, dan kun je niet zomaar naar de oppervlakte racen !

Lisa heeft wat problemen gehad met haar masker en haar haar, maar van het weekend heeft ze haar pony geknipt zo hopelijk gaat het nu beter.

Deze week nog eens 3 lessen en dan zaterdag (de 24-e) gaan we vanaf de kant duiken op een wrak dat PDA heeft afgezonken bij hun lokatie in Fremantle (ongeveer 4-7 meters diep). Het weekend erna (het laatste weekend van januari) is voor de 4 boot/oceaan-duiken bij Rottnest Island. Hopelijk zijn er binnenkort foto's beschikbaar via onze internetpagina's.

Het nieuwe jaar hier (en de kerstdagen daarvoor) was erg heet met een aantal dagen met meer dan 40 graden (Celsius) en –nog erger- sommige nachten met een minimum van 30. Nu is het wat normaler met een temperatuur van laag in de dertig en afgelopen week heeft het zelfs even geregend (pas de tweede keer, zover ik me kan herinneren). Dat is absoluut een verschil met Nederland. Ik herinner me nog de laatste Oudejaarsavond met –12 en nu liep ik in een T-shirt op een feestje in iemands achtertuin.

Niettemin zijn er een aantal goede zaken die ik van Holland heb behouden. Eindelijk heb ik een vergelijkbare koffie gevonden. Bijna alle koffie in Australië is instant en om eerlijk te zijn niet te zuipen (mits voorzien van ruim suiker en melk). Gelukkig gaf een vriend van Lisa ons een drukpot voor de kerst en hebben we in onze supermarkt echte, Nederlandse koffie gevonden. Dus nu kunnen we af-en-toe genieten van een echt, Nederlands bakje koffie.

Een ander fantastisch iets is het om post en anders nieuws te krijgen van overzee. Met de kerst zijn we bedolven met verscheidene cadeaus en video's, maar elk nieuws is welkom,

Klik HIER om terug te keren naar Simons Leven-in-Australië pagina