|
Lisa's Zwangerschaps pagina |
| Ezelsoren: | De eerste weken | De geboorte | Zwangerschap | Kinderkamer |
Ik moet zeggen dat de overgang van DINKies (Double Income No Kids) naar naderend ouderschap is niet makkelijk. Als je de beslissing maakt om een familie te beginnen, denk je dat je toch zeker zo'n 50% voorbereid bent voor alle veranderging ... Think again!!!
Toen we trouwden (of eigenlijk al daarvoor), besloten Simon en ik dat we graag een familie wilden hebben. We zijn allebei niet meer de jongste en de biologische klok tikt maar door. We hadden niet verwacht dat we al zo snel succes zouden hebben, dus het was voor iedereen een verassing toen ik zwanger werd.
Met 17 nichtjes en neefjes, dachten we dat we wel wat van babies en zwangerschap afwisten. Maar toen we hoorden dat we daadwerkelijk zwanger waren, realiseerde ik me dat er nog veel was dat we niet wisten. Met behulp van 3 boeken leerden we een hoop:
Vooral de laatste 2 zijn goed omdat ze tamelijk humoristisch en praktisch geschreven zijn. We vonden ook veel behulpzame informatie op het Internet met een week-tot-week overzicht van de zwangerschap.
|
Zonder de hulp van deze boeken, familie, vrienden en mijn dokter zou ik zeker gek zijn geworden. Zwangerschap is een erg persoonlijke ervaring - hoe je lichaam reageert is voor iedereen weer anders. Maar het was goed om te horen dat vergeetachtigheid, wazigheid en humeurigheid vaker voorkomen (vooral in het tweede trimester was ik het ene moment blij en het andere moment in staat om een oorlog te beginnen).
Mijn lichaam begon ook te veranderen. In de eerste 20 weken was ik erg ziek (praktisch de hele dag) and had af-en-toe maagpijn. Ik dronk veel water en limonade om er maar voor te zorgen dat mijn maag niet leeg was en dat ik niet uitdroogde. Ik moest wat reizen voor mij werk en gelukkig was iedereen erg behulpzaam. Simon zei het precies: "Lisa's not glowing she is just throwing". Een voordeel is dat je snel bekend raakt met alle openbare toiletten in de omgeving. Dus als je wilt weten waar het dichtsbijzijnde toilet is, kan je het me altijd vragen.
 |
We werden dus
zwanger in juni, en de baby is uitgerekend voor 17 maart.
In dee eerste 4 maanden viel ik af (vanwege de misselijkheid) maar zo rond week 24 kwam ik plotseling 4 kilo in 4 weken aan. Maar de baby groeide voorspoedig (zelfs boven-gemiddeld) dus de dokter was niet bezorgd. Met 15 weken kozen we voor een vruchtwaterpunktie om mogelijk afwijkingen te kunnen constateren. Dat was erg spannend, vooral omdat het 12-15 dagen duurt voor het resultaat. Het was geruststellend om te horen dat alles normaal lijkt. |
We hebben nu al diverse echo's gehad en dus al een indrukwekkende reeks foto's. De twee op deze pagina tonen de baby van bovenaf (met de handjes voor het gezicht als een bokser) en van voren, zodat je het 'gezicht' kunt zien. Wij weten het geslacht van de baby (vanwege de punktie) maar vertellen het aan niemand !! De baby is een echte acrobaat en Simon heeft al verschillende keren kunnen voelen hoe ik af-en-toe geschopt wordt. |
 |
 |
Na 32 weken moest ik nog een bloedproef om te testen voor diabetes. Dat duurde 2 uur en ik moest een walgelijk drankje drinken. Wij zijn ook al naar zwnagerschapsles geweest. Dat was leuk, want je kunt je ervaringen delen met andere zwangere stelletjes (en sommige kregen hun tweede kind). We hebben gekozen voor een klein, locaal ziekenhuis: South Perth Community Hospital. Omdat het kleiner is, is alles allemaal wat persoonlijker. Toevalligerwijze ben ik zelf ook in dit ziekenhuis geboren. De laatste loodjes ware erg zwaar. Mijn maag speelde weer op en ook begon ik op te zwellen (wel 5 kilo in één maand), en dat maakte mijn vingers, polsen, knieën en enkels dik, pijnlijk en ongemakkelijk. Gelukkig bleef mijn bloeddruk goed zodat het 'slechts' ongemakkelijk was maar niet gevaarlijk voor mij of de baby. Er waren echter wel een aantal gelegenheden dat ik de baby eruit wilde hebben (niet té vroeg natuurlijk, maar zov vroeg mogelijk). |
|
Tot slot een stukje zwangerschaps advies dat ik met jullie wil delen (mijn dokter en een goede vriend zeiden bijna precies hetzelfde):
Iedereen probeert je advies te geven en aan te raden wat je wel en niet kunt doen. Realiseer je dat dit advies met de beste intenties wordt gegeven, maar dat het niet noodzakelijkwijze op jou van toepassing is. Vergeet niet dat je niet alles aan iedereen hoeft te vertellen en uit te leggen. Sommige keuzes zijn voor jou en je partner.
Ik begon met een serieuze 'nesteldrang': alle die karweitjes waar je normaal gesporken geen tijd voor hebt, worden plots een halszaak en moet NU gebeuren. Simon gaf er niet om als ik de kasten wilden schoonmaken, het meubilair wilde versplaatsen etc., maar wilde niet dat ik een ladder op zou gaan om de heg te trimmen of het dak op om de goten schoon te maken. Het moeilijkste voor de man is dat altijd net als hij zich voor de TV nestelde ik hem nodig had om mij te helpen met een karweitje.
En dan was er het BABY SHOPPEN. Het is verbazen hoeveel spullen 'noodzakelijk' zijn voor een klein hummeltje:
|
|
| Gelukkig hebben we vrienden en
familie met wat nuttige tweedehandjes en cadeautjes, We hebben al wat
leuke babykleertjes gekregen: een draagzak, een bad, speelgoed. En de
baby is er nog niet eens.
Mijn vader heeft aangeboden om een verschoontafel te maken. |
 |
This page is also available in English
