De eerste maanden

Ondanks al onze ervaringen met diverse nichtjes en neefjes, waren we er niet op voorbereid hoe alomvattend het is om voor een baby'tje te zorgen. Die eerste dagen (weken/maanden) is het echt een volledige baan en alles draait om Joshua’s eten, slapen (en huilen en luiers verschonen en …).

Vanaf het begin heeft hij een 4-uurs voedingspatroon gehad, en dat betekend tenminste 2 nachtvoeding, dus wij leven met een gebroken slaappatroon.

In het begin wilde hij niet al te hard groeien. De eerste 3 weken kwam hij nauwelijks aan en de wijkzuster stelde voor dat we twee keer per dag een fles zouden geven (in plaats van de borst). Het probleem komt ook doordat hij  last van wind/lucht/kolieken heeft wat hem soms erg zeurderig maakt.  Soms dan kromt hij zijn rug of kronkelt zo dat je erg medelijden met hem hebt.

Die flessen werkten en hij groeit nu ongeveer 150 gram per week. Nu (29/5/01) weegt hij 4.3 kg. en is 57 centimeter, wat hem nog steeds een klein mannetje maakt (onder de 10% groeicurve).

Vanaf het begin was hij al goed aan het rondkijken en kon van die grote ogen opzetten. En hij kon ook al goed zijn hoofd overeind houden als hij op zijn buik lag. Vorige maand is hij begonnen met lachen en brabbelen en dat is het natuurlijk allemaal waard. Hij grijpt nu ook meer om zich heen en als hij in zijn bed ligt dan kan hij zich van het voeten- tot het hoofdeind kronkelen.

Gelukkig waren mijn ouders hier om die eerst lachjes te zien. Zij hebben ons weer bezocht (het 3e bezoek in anderhalf jaar) in april, voor 4 weken. Het was fantastisch om hen erbij te hebben en zij hebben ons veel geholpen met klusjes in het huis, de tuin en natuurlijk met Joshua (je kan altijd een extra paar handen gebruiken). Omdat zij hier al eerder geweest waren, hebben we ons weinig zorgen gemaakt om toeristische uitstapjes, maar Lisa’s ouders (en Nederlandse vrienden van hen) hebben ze af en toe meegenomen.

Net deze week (eind mei) is Joshua begonnen met wat langer te slapen, soms zelfs wel 6 uur aan één stuk (joechei !). Helaas begint de nacht voor hem om 6 uur, waarna hij meestal slaap (met 1 voeding tussendoor) tot een uur of 3-4. Vanaf dan hangt het er erg vanaf: soms is het geen probleem, maar andere nachten/ochtenden wisselen Lisa en ik elkaar af totdat we allebei op moeten staan. Vaak neem ik hem mee (om Lisa wat rust te gunnen) en dan kijken we TV of lezen de krant om 6 uur ’s-ochtends. Roebel, de poes, zit er dan ook graag bij en dan is best wel leuk zo met Josh en Roebel op de bank.

Roebel zit er ook bij als Joshua in bad gaat (kijk maar op de poezen-pagina), een bezigheid die Joshua erg leuk vindt.

Op het moment (eind mei) denken we dat hij zijn eerste tandje krijgt. Er zit een wit puntje op zijn onderste tandvlees, hij kwijlt veel en stopt soms bijna zijn hele hand in zijn mond. Tot nog toe is hij redelijk blij geweest, maar zoals elke baby kan zijn stemming van het ene op het andere moment omslaan.

Groeien

Onze jochie groeit nog niet hard. De laatste officiële weging was in augustus (met 5 maanden) en toen woog hij 5.7 kilo en was 64 cm groot. Net toen hij begon te groeien (tegen het eind van juni)  werd hij ziek en moest zelfs een paar dagen naar het ziekenhuis ter observatie. Het was een virus en sindsdien is hij bijna continu verkouden geweest (verstopte neus, hoesten, ...). Hij verloor bijna 500 gram in 2 weken. Hij kon toen ook niet naar het kinderdagverblijf, toen Lisa in juli weer ging werken (voor 3 dagen per wwk). Maar toen dat eenmaal ging bleek hij dit erg leuk te vinden. Volgens de dagelijks rapporten die we krijgen is het een vrolijk, actief ventje. Gelukkig is hij altijd erg blij om aan het eind van de dag één van ons te zien als we hem ophalen (anders voel je je een beetje overbodig).

Dus, hoewel hij niet hard in gewicht groeit, wordt hij wel steeds wijzer. Misschien dat het kinderdagverblijf wel meehielp, maar half-juli begon hij met het rollen op zijn buik. Nu gooit hij zich heen-en-weer, wat soms wel eens lastig is, vooral in zijn bed, aangezien hij niet op zijn buik wil slapen (en nog niet terug kan rollen). Eenmaal op zijn buik wordt hij ook gefrustreerd omdat hij zich nog niet kan voortbewegen (hoewel met veel moeite een aantal centimeters nog wel lukt). Op zijn rug kan hij zich als een rups voortbewegen, maar écht kruipen lukt nog niet (dat zal niet lang meer duren).

Om de groei wat te helpen, krijgt hij sinds kort wat rijstepap. Hopelijk helpt dit ook om hem wat beter te laten slapen, want hij wordt nog steeds een paar keer wakker tussen 10 en 5 uur). Hij vond de pap heerlijk en hoewel hij nog nauwelijks kan zitten in zijn stoel (een ander trucje dat hij nu aan het leren is), opent hij zijn mond en kauwt de pap alsof hij nooit anders gedaan heeft. Als je niet snel genoeg bent, dan laat hij luidkeels weten klaar te zijn voor de volgende hap. Hoewel hij al sinds juni kwijlt en van alles in zijn mond steekt, zijn er nog steeds geen tandjes. Helaas nog wel 'reflux' wat soms na een voeding wat eten weer naar boven brengt die hij dan per voorkeur over iemand heen spuugt.

Lachen & praten (soms 'zingen') kan hij nu als de beste. Het is zo bijzonder als je ziet hoe hij reageert als hij Lisa of mij herkent. Het is ook wat beangstigend om te bedenken dat met een paar weken hij mobiel is en door het huis beweegt. Ik kan maar beter wat zaken buiten bereik gaan zetten !!

This page is also available in English