Hello everybody,

A new year, another has gone by. I must be getting older as it seems to be going faster and faster. Only a year ago we were expecting our baby and now Joshua is (almost) walking around in our lives like he’s always been there.

That has of course been the biggest event occupying our lives this past year and these past months since my last update.

It is still a little tacker by growth-charts etc. (bottom 15% length, now almost 70cm., and bottom 3% for weight, just over 7kg.), but he is developing normally. Last web-update he was just rolling but since then he has progressed rapidly.

Towards the end of September he started commando crawling, dragging himself across the flow by pushing off on one leg. Although he could sit on hands and knees and we showed him how ‘proper’ crawling was done, he obviously thought this was easier. Until the first week of November, where from one moment to the next he suddenly crawled.

Meanwhile he was also learning how to pull himself up, on his knees first, but tentatively (and shakily) on his feet. This allowed him to crawl over obstacles.

Now he is racing around the house (chasing Roebel), pulling himself on his feet against anything he can get (at least) a hand on and walking sideways around the table, or ‘normally’ behind something that he can push along (his ride-a-long, boxes, chairs, …). He hasn’t (yet) made any unsupported steps, but it cannot be far off.

Another achievements is eating. Once (almost) 6 months old (the recommended age) we started him on rice cereal. Now he eats three meals a day, and although not quite into lumpy stuff is he munching away. This aided by two teeth (front, bottom) that finally came through. He also eats biscuits and is now learning how to hold a cup so he can drink himself (less messy then feeding himself !).

The benefit of all this activity and nourishment is that he is now sleeping through the night, or at least until about 5 o’clock (hoorah !!). Even in his travel cot when staying over with someone else, so we can now plan some nights and/or weekend out on our own.

Especially since we have a very child unfriendly car. The Suzuki 4WD was due for replacement and after some deliberating we have decided that with one family station wagon handy, we could afford something more frivolous. As the Perth-climate is ideal for it, we have bought a second-hand convertible sports car, a Mazda MX-5. Green (British Racing Green) of course, from 1999 and less than 20k on the clock. I use it predominantly for work, so it is partly a tax-deduction (and an enormous amount of fun!).

What else ?? I am still working as IT Service Management Consultant for Conan Group. Over the past month I have divided my time between some process-implementation, providing training and developing new training courses. Pink Elephant has pulled out of Australia, leaving some opportunities on the East coast, which could mean some more work for me.

Lisa is still working part-time (3 days a week), which she finds an ideal combination with looking after Joshua the other days. Hopefully this arrangement can be extended beyond July (when the agreed 1-year period for part-time work ends). Joshua loves going to childcare, so that is not a problem. The centre we have chosen is very good and even has a learning program and we can see that he certainly picks up things from socialising with other kids (and not just colds and other illnesses).

Speaking of July: we have booked our holiday and will visit friends & family in the Netherlands in the second part of July. In the wake of the September 11 events and the collapse of Ansett Airlines in Australia, we lost our frequent flyer points, which was a bit of a disappointment.

The winter has been very dry in Perth and it means that now in spring and summer, we have water-restrictions. We are only allowed to water our gardens two days a week, which is leaving it only barely surviving. So far is hasn’t been too warm (currently around 30 degrees), but we’ll have to wait to see whether it will survive.

In terms of the house have we painted our driveway (was cracking etc.) and we have also renovated our kitchen. Not a new one, but a new sink (with 2 sinks), new doors, a new top, a new cupboard and (most importantly) a dishwasher. There is always something to do in your own house and next year (or if we win lotto) we have to look at carpets, garage-doors, curtains, …

But we are still very happy with our place. Especially now that we are more bound to home (with Joshua) are we entertaining more. At the end of September two of my friends from the Netherlands stayed for a week. Unfortunately the weather wasn’t like I normally brag about, but we had a good time and especially gave the pool table a good workout.

And that’s about were we are at the moment. At the beginning of 2002, yet another interest year. We hope you have all had a wonderful Christmas and wish you all the best for the New Year.

Click HERE to return to Simons Life-in-Australia page

Hallo allemaal,

Weer een nieuw jaar, met een ander net achter de rug. Kennelijk word ik oud, want het lijkt elk jaar sneller te gaan. Slechts één jaar geleden waren we nog in blijde verwachting en nu loopt Joshua (bijna) rond in ons leventje alsof hij er altijd geweest is.

Dat is natuurlijk de grootste gebeurtenis voor ons in 2001 geweest en beheerst ook weer dit nieuws sinds mijn laatste bericht.

Het is nog steeds een klein opdondertje voor zijn leeftijd (kleinste 15% qua lengte, nu bijna 70cm. en zelfs bij de kleinste 3% qua gewicht met iets boven de 7kg.), maar hij ontwikkelt zich normaal. Sinds mijn laatste update is hij hard vooruit gegaan.

Tegen het einde van september begon hij te kruipen (of meer tijgeren als hij zich met één been afzettend over de grond sleepte). Hoewel hij al op handen en knieën kon zitten, dacht hij zeker dat dit gemakkelijker was. Tot de eerste week van november toen hij van het ene moment op het andere begon te kruipen.

Ondertussen trekt hij zich overal aan op en kan op die manier ook over obstakels heen klimmen. Hij reest nu door het huis (soms achter Roebel aan), staat overal tegenaan (met één hand) en loopt langs de tafel of achter dingen die hij voor zich uit kan schuiven (dozen, ...). Hij heeft nog geen stapjes gemaakt, maar dat zal niet lang meer duren.

Een andere ontwikkeling is het eten. Toen hij eenmaal de geadviseerde 6 maanden oud was, begonnen we met rijstepap. Nu eet hij 3 keer per dag en hoewel hij niet van te grote brokken houdt, kauwt hij er lustig op los. Dit geholpen met 2 tandjes (voor, onderin) die uiteindelijk doorkwamen. Hij nu ook biscuitjes and kan een beker vasthouden zodat hij zelf kan drinken (wat iets minder morsig is dan als hij zelf probeert te eten).

Het voordeel van al die beweging en het eten is dat hij nu 's-Nachts door slaapt, of tenminste tot 5 uur (hoera !!). Hij slaapt zelfs goed in zijn opvouwbed en dus kunnen we nu wat weekendjes voor onszelf plannen als hij naar zijn opa en oma gaat.

Dit in het bijzonder nu we een erg kind-onvriendelijke auto hebben. De Suzuki 4WD was toe aan vervanging en na wat overwegen hebben we besloten dat met één goede gezins stationwagen, we wel iets leukers konden kopen. Omdat het klimaat in Perth bijna het hele jaar ervoor geschikt is, hebben de een tweedehands cabriolet gekocht, een Mazda MX-5. Groen, van 1999 met minder dan 20.000 op de teller. Ik gebruik het voornamelijk voor mijn werk, dus het is nog gedeeltelijk aftrekbaar (en natuurlijk enorm GAAF!).

Wat nog meer ?? Ik werk nog steeds als IT Service Management Consultant voor de Conan Group. De afgelopen maanden hebben is afgewisseld tussen de invoering van wat processen bij het ministerie van Onderwijs en het ontwikkelen en geven van training. Pink Elephant Australië is ter ziele en dit biedt wat mogelijkheden voor ons aan de oost-kust (wat dit jaar wat meer werk en reizen voor mij zou kunnen betekenen).

Lisa werkt nog steeds parttime (3 dagen per week), wat ze een ideale combinatie vindt met de andere dagen die ze met Joshua doorbrengt. Hopelijk kan dit voortgezet worden na juli (als Lisa's contract heroverwogen wordt). Joshua vindt het heerlijk om naar het kinderdagverblijf te gaan, dus dat is geen probleem. De kinderdagverblijf dat we gekozen hebben is erg goed en heeft zelfs een onderwijsprogramma en wij kunnen duidelijk zien dat Joshua dingen leert door zijn omgang met andere kinderen (en niet alleen alle koudjes en andere ziektes krijgt).

Als we het toch over juli hebben: wij hebben onze vakantie geboekt en hopen vrienden & familie in Nederland te bezoeken in de tweede helft van juli. Na de september-ramp en de val van Ansett hier in Australië hebben wij onze Frequent Flyer points verloren (airmiles) wat jammer was, want dat was één gratis ticket geweest.

Deze winter was het erg droog in Perth en dat betekent dat nu in het voorjaar en de zomer, we water-beperkingen hebben. Wij mogen onze tuin maar twee keer per week water geven (na 6 uur 's-avonds), wat maar net genoeg is om het te doen overleven. Tot nog toe is het nog niet al té warm geweest (meestal 25 graden, nu net boven de 30), maar we moeten het maar afwachten of de tuin het zal redden.

Aan ons huis hebben we het een en andere geklust. De oprit is geverfd (was uitgedroogd, aan het verbrokkelen) en we hebben onze keuken verbouwd. Niet een nieuwe keuken, maar een nieuw wasbak (2 zelfs), nieuwe deuren, een nieuw blad, een nieuwe kast en (het belangrijkste) een vaatwasmachine. Er is altijd wel iets te doen in je eigen huis en volgend jaar (of als we de lotto winnen) dan kijken we verder naar vloerbedekking, garagedeuren, gordijnen, ...

Maar we zijn nog steeds erg blij met ons huis. Helemaal nu we meer thuis zijn (met Joshua) en dus ook meer bezoekers krijgen. Aan het eind van september kwamen 2 van mijn vrienden uit Nederlands langs voor een weekje. Helaas was het weer net iets minder die week (zal je altijd zien), maar we hebben een leuke tijd gehad en vooral veel gebiljart.

En dat is het zo'n beetje voor nu, zo aan het begin van 2002. Weer een interessant jaar. We hopen dat iedereen prettige feestdagen gehad heeft en wensen jullie al het beste voor het nieuwe jaar.

Klik HIER om terug te keren naar Simons Leven-in-Australië pagina